ഒരു കാറ്റിൽ നിന്ന്
മറ്റൌരു കാറ്റിലേക്ക് പകർന്ന് , പറന്ന്
പോവുന്നുണ്ട് ചില മണങ്ങൾ, രണ്ടു
കാറ്റുകൾ ചുമ്പികക്കുമ്പോൾ
ഒരു മണം പടരുന്നു.
പൊള്ളുന്നവന്റെ
മുതുകിൽ നിന്ന് പിറവി
കൊള്ളുന്ന നദി പോലെ , ചോദിക്കാനും പറയാനും ആളില്ലാത്ത മണങ്ങൾ.
സുഗന്ധങ്ങളെക്കാൾ
ദുർഗന്ധമില്ലായ്മയാണ്
ജീവിതത്തിന്റെ സുഖം , സൌന്ദര്യം. എന്റെയുള്ളിൽ പൂതലിച്ച് വർഗ വിവേചനത്തെ ഒറ്റ ദുർഗന്ധം കൊണ്ട് വെടിപ്പിക്കി കളഞ്ഞു. ബലദിയകളെ. കുമാമ
പെട്ടികളെ. അവയെ
ചുറ്റി ജീവിക്കുന്നവനെ നീയെന്റെ ഭായി , ബന്ധു
ഭായീ. ......
No comments:
Post a Comment